|
|
โปรโตซัว และ Invertebrate
o มักไม่ค่อยมีปัญหาเพราะมีสภาพของเหลวในร่างกายให้เท่ากับหรือเกือบเท่ากับความเข้มข้นของน้ำทะเล
o เรียกสัตว์ที่ไม่มีระบบรักษาสภาวะความเข้มข้นภายในตัวให้คงที่มีการเปลี่ยนแปลงตามสิ่งแวดล้อมเสมอว่า
พวก Osmacontormer
o แต่ถ้าสัตว์เหล่านี้ไปเลี้ยงในน้ำจืดหรือน้ำกร่อย จะทำให้น้ำออสโมซิสเข้าไปมาก
สูญเสียเกลือแร่ในตัวให้กับสิ่งแวดล้อม ทำให้ไม่สามารถมีชีวิตอยุ่ได้ ยกเว้นพวกที่มีการปรับตัวพิเศษ
เช่น หนอนตัวแบนบางชนิดมี vesicle ในชั้นเยื่อบุทางเดินอาหารซิ่งสามารถเก็บน้ำส่วนเกินเอาไว้
เมื่อสัตว์กลับไปดำรงชีพในน้ำเค็ม น้ำส่วนนี้จะไหลออกไป ทำให้ปริมาตรลดลงสู่ขนาดปกติ
o บางพวกสามารถรักษาความเข้มข้นภายในร่างกายให้คงที่ได้ บางชนิดสามารถย้ายมาอาศัยอยู่ในน้ำจืดได้โดยไม่เป็นอันตราย
เช่น ปู เนื่องจากปูมีอวัยวะขับถ่ายที่สามารถกำจัดน้ำมากเกินพอได้อย่างมีประสิทธิภาพและมีเหงือกที่สามารถเกลือจากของเหลงที่อยู่รอบๆตัวเพื่อนำไปใช้ปรับความเข้มข้นภายในตัวได้
vertebrate
ปลากระดูกอ่อน
มีความเข้มข้นของเกลือแร่ในเลือดใกล้เคียงกับปลากระดูกแข็ง แต่วิธีแก้ปัญหาแตกต่างกัน
o เก็บสะสมยูเรียไว้ในเลือดแทนที่จะกำจัดออกเหมือนปลากระดูกแข็ง ทำให้ความเข้มข้นของเลือดสูงขึ้นกว่าความเข้มข้นของน้ำทะเลเล็กน้อย
ทำให้ไม่มีปัญหาการสูญเสียน้ำ และปัสสาวะมีความเจือจาง
o มีอวัยวะพิเศษอยู่ในทางเดินอาหารส่วน rectum คือต่อมเรกตัล สำหรับกำจัดเกลือที่ปนมากับอาหาร
ปลากระดูกแข็ง
มีปัญหาการขาดน้ำ แต่มีเกลือแร่ในตัวมากเกินไป จึงต้องรักษาน้ำและเกลือแร่
o มีผิวหนังหรือเกล็ดที่ป้องกันไม่ให้แร่ธาตุจากทะเลซึมเข้าสู่ร่างกาย และป้องกันการสูญเสียน้ำสู่สิ่งแวดล้อม
o มีพฤติกรรมดื่มน้ำมากๆเพื่อทดแทนการเสียน้ำ ซึ่งทำให้ร่างกายมีเกลือแร่มากเกินจึงมีเหงือกที่กลุ่มเซลล์พิเศษสำหรับทำหน้าที่ขับธาตุที่มากเกินไปในรูปของแอมโมเนียด้วยวิธี
active transport เกลือแร่ที่ผ่านมากับอาหาร จะผ่านทางเดินอาหารโดยไม่มีการดูดซึมแล้วกำจัดทิ้งทางทวารหนัก
o ไตมีโกลเมอรูลัสขนาดเล็ก ทำให้กรองของเสียได้น้อย ปัสสาวะมีความเข้มข้นสูง ปริมาณน้อย
